یک هفته‌ای که هشت سال طول کشید + تصاویر صدام قبل از حمله به ایران

به نقل از خبرنگاران جوان،پیش خودشان گمان کرده بودند کار کشور تمام است، می آیند، حمله می کنند، با خاک یکسان می کنند و آب هم از آب تکان نخواهد خورد، صدام بارها اعلام کرده بود که یک هفته ای به تهران می رسد. اما دست تقدیر سرنوشت دیگری را رقم زد.

تصمیم از مدت ها قبل از سمت ابرقدرت ها گرفته شده و قرار بود که در ۳۱ شهریورماه سال ۱۳۵۹ صدام رئیس جمهور وقت عراق را برای براندازی نظام نوپای جمهوری اسلامی ایران جلو بیندازند؛ همان روز بود که صدام حسین در برابر دوربین رسانه ها با پاره کردن قرار داد الجزایر، به کشورمان را علنی کرد.

این روز اگرچه شروع رسمی جنگ تلقی می شد، اما تحرکات عراق از مدت ها قبل نشان از یک جنگ قریب الوقوع می داد؛ چرا که رژیم بعث عراق قبل شروع حملات گسترده خود، بیش از ۱۵ ماه عملیات نامنظم علیه کشورمان انجام داد. به همین جهت اولین دستورالعمل گسترش ارتش جمهوری اسلامی ایران در تاریخ ۲۷ آبان ماه سال ۵۸ در ارتباط با بحران مرزی در غرب و جنوب غربی کشور صادر شد و نیروی های زمینی، هوایی، دریایی، ژاندارمری و شهربانی وقت، حرکات نیرو های عراقی را تحت نظر داشتند و نیروی زمینی ارتش نیرو های اطلاعاتی خود را در منطقه خوزستان و غرب، فعال تر کرده بود.

حالا در حالی که فقط ۱۹ ماه و ۱۸ روز از عمر انقلاب اسلامی می گذشت؛ جنگی از سمت بزرگ ترین قدرت های جهان و به نمایندگی صدام بر کشورمان تحمیل شد؛ جنگی که صدام آن را <<یوم الرعد>> نام نهاد، اما در کشور ما به <<دفاع مقدس>> لقب گرفت.

در نهایت ارتش عراق در ساعت ۱۳:۳۰ روز ۳۱ شهریورماه با وارد کردن ۱۹۲ فروند جنگنده، ۱۲ لشکر مجهز پیاده و زرهی و ۳۰ تیپ مستقل خود در استان های کرمانشاه، ایلام و خوزستان جبهه ای به طول ۱۲۰۰ کیلومتر را گشود و این در حالی بود که تنها لشکر ۸۱ زرهی، لشکر ۹۲ زرهی، تیپ ۸۴ پیاده خرم آباد و تیپ ۳۷ زرهی را در مقابل خود داشت که استعداد کل این یگان ها کمتر از ۵۰ درصد بود. اما نیروی زمینی ارتش با پشتیانی نیروی هوایی با همین تجهیزات و نیروها، مقابل ارتش مجهز و تا بن دندان مسلح عراق، مقاومت دلیرانه کرد که دشمن و کشور های معاند را متعجب کرد.

نیرو های ایران با به اجرا در آوردن عملیات تأخیری توانستند در موقعیت مناسب پدافندی، ارتش م عراق را از ادامه پیشروی بیشتر به سوی اهداف از پیش تعیین شده باز دارند و به جز در محدوده خرمشهر و سوسنگرد، در سایر مناطق ناگزیر به اتخاذ پدافند اجباری شد و در واقع ارتش مجهز عراق، آثار مقاومت و شهادت طلبی ارتش ایران را درک و اولین ضربه کاری را احساس کرد و ماشین جنگی اش زمین گیر شد. <<کارتر>> رئیس جمهور وقت آمریکا در همان روز شروع جنگ در یک کنفرانس خبری که با عجله برگزار شده بود، گفته بود: <<امیدواریم مسئولان ایران بر سر عقل آمده باشند.>>

امیرسرتیپ عبدالله نجفی در بخشی از کتاب خاطرات خود با عنوان <<پا به پای آزادگان>> با اشاره به پیام آیت الله ای در پی تهاجم رژیم بعث عراق به خاک ایران در آخرین روز تابستان ۱۳۵۹ می گوید: در آن شرایط اولین کسی که در رادیو تلویزیون حاضر شد و برای ملت عزیزمان پیامی داد؛ امام جمعه وقت تهران، حضرت آیت الله ای بود. ایشان در پیام جالب و به یادماندنی خود، ضمن بیان نیرو های مزدور عراق به ایران، اعلام داشتند که ارتش جمهوری اسلامی ایران به این ات پاسخ قاطع خواهد داد. این اولین پیامی بود که در مورد جنگ، از رادیو تلویزیون ایران پخش شد. من وقتی این پیام را شنیدم احساس آرامش کردم. هر کس که این پیام را می شنید چنین احساسی پیدا می کرد.

در همان شب، تلویزیون پیام امام خمینی (ره) را هم پخش کرد. ایشان معمولا در ۳۱ شهریور در رابطه با بازگشایی مدارس، صحبتی می کردند که در آن اشاره ای هم به شروع جنگ داشتند. منتهی روح بزرگ ایشان باعث شده بود که اصلا تهاجم عراق را اول مطرح نکردند؛ اول همان بحث آغاز کار مدرسه ها را مطرح کردند. در حاشیه بحث، حمله عراق به ایران را هم مطرح نمودند که آن پیام هم آرامش بخش و هم تهییج کننده بود.

به گمانشان پس از نیم ساعت کمر ایران می شکست

وفیق السامرایی از فرماندهان سازمان اطلاعات عراق، لحظه رسمی شروع جنگ را اینطور روایت می کند: <<ظهر ۲۲ سپتامبر ۱۹۸۰، ۱۹۲ هواپیمای جنگنده نیروی هوایی عراق پرواز کردند سمت هدف هایشان در خاک ایران، همزمان فرمانده کل قوا، صدام حسین، چفیه قرمز به سر و نوار فشنگ به کمر بی آنکه درجات نظامی اش را نصب کند، وارد اتاق عملیات شد. عدنان خیرالله وزیر دفاع به او گفت: سرور من، جوان ها بیست دقیقه قبل به پرواز درآمدند و صدام گفت: تا نیم ساعت دیگر کمر ایران، خواهد شکست.>>

برای اولین مرتبه در اخبار ساعت ۱۴ روز ۳۱ شهریورماه خبر بمباران فرودگاه مهرآباد تهران، برای مردم پخش شد. رومه کیهان درباره حال و هوای فرودگاه و اتفاق های رخ داده در آن روز، نوشت: <<یکی از کارمندان هواپیمایی گفت که به هنگام مراجعت از فرودگاه به خانه متوجه شدم ۳ فروند هواپیما با فاصله نسبتاً کمی بر فراز فرودگاه در حال پرواز هستند. از آنجایی که حدس می زدم هواپیما ها خودی باشند چندان توجهی نکردم، تا اینکه صدای انفجار برخواست و آنگاه متوجه شدم که بمب انداخته اند. یک شاهد دیگر درباره نوع هواپیما های بمباران شده در این حمله گفت که دو هواپیما در این هجوم دچار آسیب شده اند که یکی از آن ها هواپیمای ۷۰۷ و متعلق به شرکت هواپیمایی بود و دیگری یک فروند هواپیمای سی ۱۳۰ بود. او همچنین گفت که هواپیما های دشمن ۳ فروند و از نوع میگ بوده است.>>

در پی حمله هوایی دشمن به خاک ایران؛ در همان روز نیروی هوایی ارتش ایران بزرگ ترین عملیات هوایی خود را علیه عراق انجام داد. آیت الله ای، نماینده امام در شورای عالی دفاع، صبح این روز ضمن گزارشی به مجلس اظهار داشتند که نیرو های هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران از صبح حدود پانزده مرکز مهم نظامی عراق، از جمله جنوب بغداد و شهر موصل را هدف قرار داد. در این عملیات ۱۴۰ هواپیما ماموریت داشتند که تقریباً همگی به سلامت برگشته اند و از چند فروند اطلاعی در دست نیست. از بعد از ظهر ۳۱ شهریور که حملات هوایی عراق شروع شد تا نیمه شب، ۱۰ میگ عراقی سرنگون شد و یک فانتوم از ایران آسیب دید و برنگشت. یکی، دو ساعت بعد از حمله عراقی ها، حملات هوایی ایران شروع شد.

<<آنتونی کردزمن>> کارشناس آمریکایی معتقد است: <<به نظر می رسید عراق با توجه به این حقیقت، حمله هوایی را انجام داد که فقط ۱۸ تا ۵۰ درصد هواپیما های جنگی ایران عملیاتی اند و ساختار فرماندهی این کشور در وضع نابسمانی است. عراق فراموش کرده بود که جنگ اعراب و اسرائیل نشان داد حتی بهترین نیروی هوایی هم نمی تواند یک نیروی هوایی دیگر را در داخل پایگاه هایش وقتی خوب پناه گرفته باشند، نابود کند. عراق محدودیت های عملیاتی هواپیما های جنگی اش را نیز نادیده گرفته بود. توان هوایی عراق ۸۰ تا ۹۰ سورتی پرواز به مدت حداکثر سه روز بود، در صورتی که برای رسیدن به هدفش نیاز به صد ها سورتی پرواز در روز داشت. آن ها تمام جنگنده ها و بمب افکن هایشان را به میدان آوردند و ادعا کردند خسارت سنگینی به ایرانی ها زده اند، اما در واقع اولین شکست عراق همین حمله هوایی بود. به عنوان مثال در حمله به فرودگاه مهرآباد، بمب ها به شکل پراکنده در منطقه وسیع پرتاب شده بود که حتی در مواردی که به باند ها هم خورده بود، خسارت محدودی داشت. پایگاه های ایران به خوبی طراحی شده بودند.>>

در خاطرات روز شروع جنگ آمده است: <<عملیات هوایی عراق کاملا ناموفق بود، اما ایرانی ها را وحشت زده کرد، چون غافلگیر شدند. مردم ایران هنوز نمی دانستند چه شده است. کم تر از دو ماه از کشف کودتای نقاب می گذشت و بسیاری به گمان کودتایی دوباره به پادگان ها ریختند تا نظامیان کودتاچی را سرکوب کنند، اما خبر رسید عراق حمله کرده است.>>

در کتاب <<انقلاب در بحران>> آمده است که: <<مردم شعله های آتش را در نقاط مختلف شهر تماشا می کردند. همه مضطرب بودند، حتی نماینده های مجلس که فریاد می زدند: پس نیرو های نظامی ما کجا هستند؟ همان روز آیت الله هاشمی رفسنجانی رئیس مجلس به دیدار امام خمینی (ره) رفت. امام آرام و مطمئن بود و می گفت صدام مرگ خودش را نزدیک کرد. آنقدر نیرومند و مصمم این را گفت که هاشمی هم روحیه گرفت>>.

اما فقط فرودگاه مهرآباد تهران نبود که مورد حمله جنگنده های عراقی قرار گرفت. در ساعت ۱۳:۴۵ ؛ ۶ هواپیمای میگ عراقی باند فرودگاه اهواز را بمباران کردند. خبرنگار کیهان از اهواز گزارش داده بود: <<این واقعه در حالی اتفاق افتاد که حدود ۶۰۰ نفر در فرودگاه حضور داشتند. بر اثر این حمله قسمتی از باند فرودگاه اهواز ویران شد و چند تن نیز زخمی شدند.>>

حدود ساعت یک و ۵۰ دقیقه، ۸ میگ عراقی، فرودگاه و چند نقطه حساس دیگر شهر تبریز را با ۱۱ راکت مورد حمله قرار دادند؛ در پی این حمله یک فروند هواپیمای مسافربری تهران - تبریز که قرار بود ساعت ۲ بعدازظهر در فرودگاه تبریز به زمین بنشیند تغییر مسیر داده و در اصفهان به زمین نشست. همزمان با این واقعه فرودگاه همدان و پایگاه هوایی نوژه این شهر نیز مورد حمله جنگنده های عراقی قرار گرفت و خساراتی به آن وارد شد. در همین حال خبرگزاری پارس اعلام کرد که مسئولان فرودگاه شیراز به دلایل امنیتی پرواز های عادی شرکت هواپیمایی ایران (هما) از فرودگاه شیراز را نیز تا اطلاع ثانوی لغو کرده اند. فرودگاه های بوشهر، آبادان، کرمانشاه، فرودگاه های سنندج و مرکز سپاه، پایگاه نوژه، جزیره مینو، اسلام آباد و اصفهان از دیگر نقاطی بودند که مورد حمله جنگنده های عراقی قرار گرفتند.

همزمان با آغاز عملیات هوایی، نیروی زمینی عراق از سه جبهه و در هر جبهه با یک سپاه، حمله زمینی خود را شروع که سپاه اول از جبهه شمالی، سپاه دوم از جبهه میانی و سپاه سوم از جبهه جنوبی پیشروی خود را آغاز کردند. در همان روز ها بود که آیت الله ای (مدظله العالی) به عنوان نماینده امام خمینی (ره) در شورای عالی دفاع، در پیام رادیویی اعلام کردند: <<دولت دست نشانده و مزدور عراق؛ هوایی را به حریم جمهوری اسلامی ایران آغاز کرد و به چند پایگاه هوایی حمله کرده است. ما تاکنون نخواسته بودیم حمله کنیم، اما ارتش جمهوری اسلامی این بعثی های دست نشانده را تحمل نمی کند و درس تلخی به صدام خواهد داد.>>

علیرغم کارشکنی های رئیس جمهور وقت یعنی ابوالحسن بنی صدر، پس از حملات عراق؛ دفاع مقدسِ مردم مسلمان و انقلابی ایران شکل گرفت و نیرو های جوان و شهادت طلب به جبهه ها شتافتند. حماسه دفاع مقدسی که دو هزار و ۸۸۷ روز در طی ۸ سال در وسعتی به طول هزار و ۳۵۲ کیلومتر انجام گرفت برکات و دستاورد های بی نهایتی را برای ملت ایران به ارمغان آورد.

ارتش بعث عراق در دوران جنگ تحمیلی علیه ایران جنایت های بزرگی نظیر فاجعه شیمیایی حلبچه، بمباران شیمیایی شهر های ایران، حمله به مدارس، به شهادت رساندن اسرای ایرانی، حمله به مراکز درمانی، حمله به هواپیما های غیرنظامی و غارت مناطق اشغالی ایران را رقم زد که کشورمان در برابر هیچ یک از آن ها قد خم نکرد و پس از هشت سال حتی نگذاشت یک وجب از خاک ایران نصیب دشمن شود و به صدام و دار و دسته اش فهماند که هر کشوری که آغازکننده جنگ باشد؛ وما پایان دهنده آن نخواهد بود.

انتهای پیام/